Monday, April 29, 2013

Kroninginnedag!

Ik heb geld verdienen mijn hele leven al erg leuk gevonden. Als kind is dat nog niet zo gemakkelijk. Het is natuurlijk goed dat kinderarbeid uitgebannen is enzo, maar zo kunnen kinderen tot hun zestiende alleen maar ervaring op doen met uitgeven, en niet zo zeer met inkomsten genereren. Er zijn wel wat baantjes die je op jonge leeftijd kunt doen, zoals een krantewijk, maar in ons dorp werden die gemonopoliseerd door een familie met tien kinderen, dus daar kwam je niet tussen. Af en toe was er wat seizoensarbeid bij een boerderij. Zo heb ik wel eens sperziebonen geplukt, en uien gesorteerd. Heerlijk vond ik dat. Ik heb ook eens geprobeerd om geld te verdienen met schoenen poetsen. Ik had zelf een schoenenpoetskist gemaakt, en was naar Rotterdam gegaan om daar mijn geluk te beproeven. Eenmaal daar was het koud en winderig en was ik te schijterig om iemand aan te spreken, dus dat is niks geworden.

Koninginnedag vind ik om deze redenen dus geweldig! Oude troep verkopen, tie-dye t-shirts, Wilhelmina pepermunt, of versgeperste jus, en dat in een lekker zonnetje, terwijl iedereen een goed humeur heeft.
De kindervrijmarkt in Oog in Al is een van de hoogtepunten van het jaar. Vorig jaar deden we oud speelgoed, maar omdat iedereen dat deed, verkochten we niet zoveel. Lekker weer was het wel!

Dit jaar een nieuw concept: bouwsteentjes. We hebben een aantal mallen waar je gipsen steentjes mee kan maken. Daar zijn ijverig baksteentjes en dakpannen mee gefabriceerd. K heeft twee setjes ontworpen, een klein huisje en een mini dorpje. Ook worden de steentjes en het cement los verkocht. Er is druk gediscussieerd over de pricing, de verkoopstrategie en de verpakking. Nu staat alles min of meer klaar, en moet er morgenochtend nog een goed plekje veroverd worden! Goeie Koninginnedag iedereen!

Wednesday, April 24, 2013

Voortgang

Sinds K in groep 3 achter bleef met lezen zijn inmiddels meer dan twee jaar verstreken. K is een braaf mannetje, rustig en gevoelig voor autoriteit. Mede daardoor is zijn probleem redelijk snel serieus genomen. Bij wat drukkere dyslectische kinderen wordt misschien snel (onterecht) gezegd: hij is nog erg speels, of hij moet meer zijn best doen. Bij K was het snel duidelijk dat hij zijn best deed, en dat het toch niet lukte.

Sinds het begin van groep 3 lazen we thuis elke avond een bladzijde. Ik weet nog goed dat ik een keer wat knorrig op hem mopperde 'Dat zie je toch wel, dat heb je al zo vaak gelezen!', toen hij voor de zoveelste keer 'de' las waar 'het' stond of andersom. 'Maar ik zie het echt niet, mama!', ging zijn antwoord me recht door mijn ziel. Dit was meteen de laatste keer dat ik hem knorrig gecorrigeerd heb, en gelukkig is zijn leesplezier is nooit ernstig vergald door de dyslexie. Samen hebben we ons door heel wat boeken geploegd. Omstebeurt een bladzijde om de vaart een beetje in het verhaal te houden, en K ook even te laten uitrusten. Fantasia, Dolfje Weerwolfje, Monsterjacht, Harry Potter en nu de Grijze Jager.

We zijn bij deel twee van de twaalf, en hij is vastbesloten de hele reeks door te gaan, dus we zijn nog wel even onder de pannen met Will, Gilan en Evanlyn.





Spelling is wat lastiger. Ik weet niet of er mensen zijn die echt genieten van spellen, en dat dat plezier dan vergald kan worden. Maar plezier heeft hij er dus niet in. Sinds oktober gaat hij 1x per week naar het IWAL. Hier heeft hij de spelling weer van het begin af aan opgebouwd gekregen volgens de IWAL-methode. Thuis moeten we drie keer in de week met hem oefenen. Niet zijn en ons idee van fun, maar we doen het braaf. Je hebt een lange adem nodig bij dyslexie. Je moet 10 x zo hard oefenen, en het resultaat is dan nog niet 'goed', maar 'redelijk'. Dat is frustrerend, en dat is wat plezier vergald. Maar nu beginnen we voorzichtig resultaten te zien van K's harde werk, en dat is heel fijn! Spelling CITO op zijn rapport was nog steeds een E, maar volgens de juf, een veel minder slechte E dan eerst. Hmm, in de categorie: schrale troost. Maar een voortgangstoets toonde dat K in 5 maanden tijd, 7 maanden leerstof heeft verwerkt, dat klonk al beter. En nu had hij voor het eerst een huisje voor zijn dictee. Hoe het precies werkt weet ik niet, maar als je het dictee slecht doet, krijg je een tentje. 'Redelijk' is een huisje, en 'goed', een kasteel. K heeft tot nu toe altijd een tentje gekregen, waar hij ook wel grapjes over kon maken gelukkig: ik hou gewoon erg van kamperen! Tot afgelopen keer, want toen kreeg hij een huisje! Groot bijkomend voordeel voor K is dat bij een huisje je het dictee niet over hoeft te doen. Kijk, dat zijn pas resultaten, waar je wat aan hebt.

Thursday, April 18, 2013

Zon!

Sinds een week hebben we zonnepanelen! Ik wou ze al heel lang. Het idee van je eigen energie opwekken vind ik heel aantrekkelijk. Maar de terugverdientijd was ongeveer tien jaar, en dan is het verstandiger om eerst andere dingen te doen, zoals spouwmuurisolatie en dergelijke. Maar door een gemeentesubsidie en het dalen van de zonnepanelenprijzen, is de terugverdientijd teruggelopen tot ongeveer zes jaar, en dan wordt het wel echt interessant.

En nu liggen ze er dus. En ze zijn geweldig! Zoals zoveel zonnepanelen-beginners werkt ook voor ons het zien terugdraaien van de meter verslavend. We worden er ook energiebewuster van. Die zuurverdiende zelfverbouwde electriciteit willen we niet zomaar verspillen! Nou kunnen de panelen overdag ons energieverbruik goed  aan, en draait de meter lustig terug. Maar 's nachts lijden we grote verliezen. Iets in ons huis verbruikt 's nachts het equivalent van drie keer de wasmachine laten draaien. De verdachte boosdoeners zijn tot nu toe: het waterbed, de broodbakmachine en de digitale tv-decoder. Ik gok op de laatste, want ik weet niet wat dat ding allemaal doet, maar ook als hij niet 'aan' staat, werkt hij zo hard, dat hij een deel van de verwarming van de woonkamer op zich neemt. Daar gaan we dus nog even goed naar kijken.

Er is ook een app en een website waarop we realtime de zonneopbrengsten kunnen volgen. Geeft telkens een zonnig gevoel, ook als de temperaturen het nog wat laten afweten.

Saturday, April 13, 2013

Uitgeloot

Tja, de keus was gemaakt. Zowel R als wij vonden het CGU de leukste. Maar ja. 170 plaatsen en 215 inschrijvingen. 45 werden dus uitgeloot, en daar is R er 1 van.

Donderdag tussen 7 en 8 zou er gebeld worden, als het mis was. De spanning steeg. En nam weer iets af, want na half 8 leek het gevaar iets geweken, zoveel tijd zou de meester toch niet nodig hebben om een paar kindjes te bellen... Om kwart voor 8 ging de telefoon. Grote teleurstelling. Natuurlijk hebben we elke keer als het CGU ter sprake kwam, erbij gezegd, dat er ook een dikke kans op uitloting was. En natuurlijk hebben we steeds gezegd dat er ook andere leuke scholen zijn, en dat deze ene school niet zalig makend is.

Het probleem is dat je je, ondanks de waarschuwingen, na het maken van je keuze toch gaat verheugen, zeker als je 11/12 jaar bent. En dat je dan ook heel goed bent in het niet nadenken over vervelende mogelijkheden. En dan komt het hard aan. Wat het voorlopig ook vervelend maakt is dat de alternatieven niet direct duidelijk zijn. Er is een tweede keus, maar die heeft ook beperkt plek. En er zijn in totaal (met het Stedelijk Gymnasium erbij) nu 54 kinderen met gymnasium advies die een nieuw plekje zoeken in Utrecht. Dus voor de 2e keus zal ook geloot moeten worden, en wellicht zelfs wel voor de 3e keus. Komende donderdag weten we pas definitief waar R heen gaat.

Het is niet zo dat ik weet hoe het anders moet. Het is ook niet zo dat ik denk dat we het anders hadden moeten doen. Het is gewoon vervelend, anders niet. Misschien is dat dan wel de enige les die R (en wij ook een beetje) nu even moeten leren. Soms doe je alles wat je kan, maar zorgen dingen waar je geen invloed op hebt alsnog voor een vervelende uitkomst. En dan volgt er uiteindelijks niks anders dan accepteren.