Heerlijk Weert-weekend achter de rug! Goed gezelschap, lieve, gezellige, bijzondere mensen waar ik me bij thuis voel. Niet te druk, zodat ik niet voortdurend hoefde te redderen. Kindjes waren gezellig en lief. En mijn verjaardag een beetje gevierd, en hele leuke kadootjes gekregen. Van Johan een Teasmade: een 50 jaar oude wekker die je met een vers kopje thee wakker maakt. Helemaal geweldig. De wekkerbuzzer is alleen behoorlijk indrukwekkend merkten we vanmorgen.
Ook mooie discussies in Weert gevoerd, die toch wel een hoop van mijn kernwaarheden raakten. Ik heb me ook niet ingehouden, wat ik vaak doe in discussies, maar heb voor mijn mening gevochten, terwijl ik toch niet het idee had dat de discussie op enig moment venijnig werden.
Vandaag echter overvallen door een soort doodsangst, ingegeven door het boek 'De Verdronkene' van Margriet de Moor. Pagina's lang worden de laatste uren van een vrouw die verdrinkt in de watersnood van 1953 beschreven. Nogal benauwend, en ook alle dagelijkse problemen en keuzes relativerend. Memento Mori, Carpe Diem en Pantha Rei gevoelens, allemaal in een.
On the bright side: Weest Optimistisch! Een initiatief van een aantal mensen om aandacht te vragen voor positieve ontwikkelingen ipv de sombere houding van de media in het algemeen. Heel goed! Ben ik erg voor.
1 comment:
Hi hanne,
Wat een toffe blog. Ik lees hem nu pas voor het eerst, maar erg leuk om te lezen. Ook vooral je overwegingen over maatschappelijke ontwikkelingen. Ben het zeer met je eens. (Altijd lekker).
En vereerd met vermelding van mijn site!
Veel liefs,
Jet
Post a Comment