Om de haverklap verschijnen er berichtjes in de krant over verslavingen. Drugs verslaving, sex-verslaving, internet-verslaving, sms-verslaving. Zou het niet zo zijn dat verslaving eigenlijk een menselijk basis-mechanisme van gedrag is, ipv een ziekte? Bijna iedereen is toch wel ergens aan verslaafd? Misschien is het meer een kwestie van de keuze van je verslavingen in goede banen leiden ipv verslaving proberen te voorkomen. Ikzelf ben drop-verslaafd en internet/email verslaafd. Daar valt mee te leven.
2 comments:
De grootste verslaving is nog altijd het denken. Het denken dat we verslaafd zijn bijvoorbeeld.
Ook blijkt het dip verhogend te werken, verslaafd aan het internet. Klopt dat?
Nee, ik 'denk' niet dat verslaving inbeelding is. Ik denk dat het weer prima biochemisch te verklaren en aan te tonen is. Maar dat er verder ook vrij weinig mis mee is.
Ik weet niet zo goed of internet-verslaving bij mij dip verhogend werkt. Ik kan niet zo goed meten hoe hoog mijn dips (?) zouden zijn zonder internet. Maar ik zit er verder niet zo erg mee hoor. Het belemmert me niet en ik geniet er wel van.
Post a Comment