Ruimte

Opruimen is toch wel een hele belangrijke vaardigheid in het leven. Laatst ook weer zo'n tv programma gezien van mensen die de controle over hun huishouding zijn kwijtgeraakt en hulp inroepen. Ontzettend smerige troep, en vooral: ontzettend veeel spullen. Er werd nooit iets weggegooid geloof ik, met als gevolg dat het niet zo heel grote huis uitpuilde. Kinderen dumpten armenvol spullen bij elkaar in de kamer om iets van ruimte voor zichzelf te creeren. Zo'n programma is natuurlijk bedoeld om afgrijzen op te wekken en een gevoel van: Zo erg is het bij mij gelukkig niet. Dat deed het ook wel, maar ik had ook wel veel begrip voor het ontstaan van zo'n situatie. Een huishouden runnen is niet makkelijk. De principes die eraan ten grondslag liggen zijn ingewikkeld en spreken elkaar soms tegen. Zoals: spaarzaamheid versus opruimen. Ik wil geen dingen weggooien die ik later nog gebruiken kan. Maar ik wil ook geen vol huis. Te weinig dingen hebben is onhandig, dan heb je geen schone theedoeken als je ze nodig hebt. Te veel dingen hebben zorgt ervoor dat je het linnengoed niet meer overzichtelijk kunt opruimen en dus nooit een theedoek bij de hand hebt. Een andere reden waarom een huis kan volgroeien, is dat het gewoon leuker is iets nieuws te kopen dan om iets ouds weg te doen. Een goed boek over deze problemen is 'Het gezin als onderneming' van Mariangeles Nogueras . Maar alleen er over lezen helpt niet natuurlijk. Je moet er ook wat mee doen. Dus het afgelopen weekend hebben we weer ons best gedaan ruimte te maken voor een nieuwe lente. Van 5 naar 3 vuilniszakken oude kinderkleren op de vliering. Oud matras en bedspiralen weg. Ik word soms wel een beetje moedeloos van de hoeveelheid werk. Ik zit vol met ideeen over hoe ik van de zolderkast een kinderspeelhoek wil maken, ik wil de slaapkamer nog verder inrichten, de tuin moet ook weer zomer-speel-klaar gemaakt worden.... Ik ben er inmiddels wel achter dat alles in fases gaat en dat je met elk stapje blij moet zijn, en niet moet wachten tot het eindresultaat wordt bereikt. Als er al een eindresultaat is, natuurlijk, want een huis is eigenlijk, net als een stad, altijd in ontwikkeling.