T en R en Kapla

T (mijn neefje) heeft een weekendje bij ons gelogeerd. Hij is 5 jaar, sinds 2 weken, maar dat is toch echt een jaar ouder dan 4 jaar. Hij heeft een oudere broer en wel last van enige broederlijke rivaliteit, en het was dus duidelijk heerlijk voor hem om eens 'de oudste van de kinderen' te zijn. Ik weet niet hoe vaak het thema leeftijd wel niet ter sprake is gekomen! R en hij kunnen goed met elkaar opschieten, houden allebei van knutselen, en kunnen samen grapjes maken. T had Kapla bij zich. Speelgoed wat ik niet zo gauw zou kopen, omdat ik er een beetje teveel 'verantwoord speelgoed' vibes bij krijg. Het zijn houten blokjes. Dat is alles. En best duur ook, volgens mij. Maar ik was echt verbaasd hoe een aantrekkingskracht die blokjes op R en T hadden en wat voor torens ze ermee konden bouwen. Het zijn wel gewoon houten blokjes, maar blijkbaar ligt de bruikbaarheid in de precisie. Ze zijn exact even groot, ze hebben scherpe randen, de juiste gladheid/ruwheid, waardoor je er goed mee kunt bouwen. Dat hebben ze dus tijden zitten doen. Voor T was de lol om torens te maken en die dan met een autootje om te laten vallen. R wou haar toren bewaren. T leek het bijzonder leuk om ook haar toren om te gooien. Na elke toren van hemzelf die aan diggelen ging, vroeg hij dus aan R of hij ook haar toren mocht omgooien. Dat mocht niet. Vervolgens zei hij: Maar als van mijn toren PER ONGELUK een blokje op jouw toren valt , en die valt om....dan kan ik er niks aan doen he?! Daar kan ik toch niks aan doen he?? R, nog niet zo gewiekst in dit soort dingen antwoordde dat hij daar dan inderdaad niks aan kon doen. Dat was denk ik ook het enige antwoord wat T toch weerhield zich aan de toren te vergrijpen. Die is dus blijven staan, tot oma kwam, de toren bewonderd had, en T mee nam voor een voortzetting van de logeerpartij bij haar thuis.