Pech

Ik heb er tot nu toe niet over geschreven, omdat het moeilijk is om te schrijven wat me na aan het hart ligt. En wat pijn doet. R. ligt in het ziekenhuis. Al bijna drie weken. Na een aanvankelijk veelbelovende IVF-poging kreeg ze hele erge buikpijn en koorts na de terugplaatsing van de embryo's. Het bleek een ontsteking van haar eierstok te zijn, een verschijnsel dat niet vaak voor komt. Vervolgens sloeg de behandeling met antibiotica niet goed genoeg aan. Ook iets wat zeldzaam is. Eergisteren is ze geopereerd. Haar hele buik was verkleefd en ontstoken. Ze hebben een stuk van haar darmen weggehaald, haar blindedarm, het meeste van haar rechtereierstok, haar blaas is beschadigd. Nu is het afwachten of werkelijk alle onstekingshaarden verwijderd zijn. Daarna een herstelperiode van 3 a 4 maanden. Ik was gisteren bij haar en ze was zwak, mager en bleek, maar ze klonk wel goed. Toch op een of andere manier minder ziek dan de afgelopen weken. Dus nu moet het maar weer de goede kant uit gaan. Want zo is het wel genoeg geweest met de pech.